Gruezi!

Gruezi!

Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties. Er is al heel wat gebeurd in de tussentijd, dus het wordt tijd voor een nieuw bericht.

Op stage gaat alles z’n gangetje. De professor was een aantal weken op vakantie dus iedereen heeft het rustig aan gedaan. Vorige week heb ik mijn eerste resultaten besproken, en het ziet er veelbelovend uit. Nu is het wachten op de rest van de resultaten om te kijken of we er iets mee kunnen. Het zal ongeveer nog een maandje duren, dus het schiet al lekker op. Ik loop al een stuk vooruit op de planning dus hopelijk kan ik hierna nog wat nieuws doen (je wordt een beetje gaar als je hele dagen in een donker hok door een microscoop moet turen).

Enkele weken geleden ben ik met een Deense collega (Mads), zijn vriendin en nog twee vrienden met twee opblaasboten de Aare afgevaren. ‘s Ochtends vroeg zijn we met de trein vertrokken richting Thun, een schattig Zwitsers plaatsje, waar vandaan we zijn afgevaren naar Bern. De tocht begon als raften, met stroomversnellingen en een kleine waterval, maar uiteindelijk hebben we heerlijk kunnen relaxen op het water met een hapje en een drankje. Of in ieder geval de dames, de mannenboot was lek dus ze hebben moeten pompen en waterscheppen, 5 uur lang. Terug in Zurich hebben we bij Mads pizza gegeten en nageborreld tijdens een potje sequence (dat kennen ze blijkbaar ook in Denemarken).

Begin augustus was het tijd voor mijn eerste bezoek, en is Judith een weekend langs geweest. Op vrijdag hebben we een kleine citytrip in Zürich gehouden, met bezoek aan kerkjes en winkels en op zaterdag hebben we heerlijk van het weer genoten bij het meer. ‘s Avonds zijn we met huisgenoten naar een hiphop club geweest, wat we zondag goed konden merken (van wijn schijn je zware benen te krijgen) want we gingen hiken op de Uetliberg. Met vrienden zijn we aan het begin van de middag begonnen met de hike, en op aanraden van een huisgenoot (een hike freak) moesten we niet de toeristische route nemen, maar de iets ‘avontuurlijkere’. Oftewel, recht omhoog! Bijna dan, maar het was heel pittig en elke 10 minuten hadden we wel een stop nodig maar uiteindelijk waren we op de top. Het uizicht over de stad was prachtig, en we hadden helder weer zodat we zelfs de Alpen konden zien. Bovenop hebben we een picknick gehouden voor wat nieuwe energie en zijn we afgedaald via de toeristische route (gelukkig). Maandagochtend vertrok Judith weer richting Nederland, en had ik eventjes tijd om bij te komen en alles in orde te maken, want donderdag stonden Lars en Jorne op de stoep!
Omdat ik eerst nog stage moest lopen, hebben ze de hele dag in de stad doorgebracht (met een drankje natuurlijk) en waren ze al lekker verbrand. De stemming zat er al goed in, en met het pakketje van Sophie hebben we heerlijke nasi met satésaus gemaakt (en voor Jorne een kilo kip). ‘s Avonds zijn we naar een underground club geweest met electro muziek, de volgende dag hebben we liggen bakken aan het meer en hier ook een bbq gehouden. In de avond hebben we nog cocktails gedronken en zaterdag was het zover, de streetparade! Met bijna een miljoen andere feestgangers hebben we de hele dag lopen springen en feesten. Er waren 7 podia verspreid over de stad en daar tussen kwam de parade langs, van versierde trucks met dj’s en dansende mensen erop, heel vet. Helaas was Lars zo slim om ons kwijt te raken, dus hebben Jorne en ik 3 uur lopen zoeken en zijn we uiteindelijk maar naar huis gegaan, om te ontdekken dat hij gewoon in bad zat! Gelukkig was er nog genoeg tijd om terug te gaan en door te feesten. Zondag zijn we nog even langs de starbucks geweest en vervolgens zijn de jongens weer vertrokken naar het vliegveld.

Gelukkig heb ik het nog steeds heel erg naar mijn zin. In september wil ik met een taalcursus Frans beginnen en verder staat er nog niet veel op de planning. Ik mis Nederland wel, maar niet voor lang! Volgende week kom ik even terug om samen volksfeest te vieren. Hopelijk tot dan!

Liefs Charlotte